Best Sindh Poetry | 2 Line Sindh Shayari | Sindhi Culture Day 2019
In this post I,m only discussed Sindhi Poetry and Shayari Yes I will be share Beautiful 2 line Sindhi Shayari and Sindhi Poetry Pics with SMS collection to express your heart feelings.
That is an awesome and such a great collection of 2 lines Sindhi Shayari with Sad Sindhi Poetry that truly amazing. Keep enjoy and share with friends following images.
Poetry is beautiful not only in Urdu there are many different languages in Pakistan & India that truly sweet for poetry like Sindhi.I see that people around the states of this language love to read the poetry in their local languages.
سنڌڙي! تنهنجي سينڌ ڏسي،
رات ڀٽائي گهوٽ رُنو؛
شيخ اياز
ڪوئي ته تماچي اچڻو آ !
۽ نوُرا پائي نورئ کي
ئي لھرون لھرون نچڻو آ !
(شيخ اياز)
_____________________________________________________________________
تون جو مون کي ڪونه مڃيندين
تون جو مون کي ڪونه مڃيندين
مون کي ڪابه پرواه نه آهي
آئون سڀاڻي لاء لکان ٿو
جيڪو نيٺ ته اچڻو آهي
مون تي ميڙو مچڻو آهي
شيخ اياز
منهنجي من جي مٽيءَ ۾،
ڏاڙهونءَ جهڙو ڏنڀ ڦٽو؛
هينئون گهايل هرڻيءَ جيئن،
سامهون سارو وارياسو.
شيخ اياز
ڪجھ ڏات ڏسو پوءِ بات ڪيو سڀ شور اجايو آ پيارا
ڪنهن ڪاري چڳ تي رات کُٽي، ڪنهن ڳاڙهي ڳل تي باک ڦٽي،
ائين وقت ڪٽيو، ائين عمر لُٽي، سڀ سانگ سجايو آ پيارا
شيخ اياز
ملين ته اڄ هي ملي وڃ سڀان هجان نه هجان
خبر نه آهه گهڻا ڏينهن زندگي آهي
سڀاڻي سج نه نڪري متان گهٽائن مان
سڀاڻي ٽهڪ نه ٻڌجن متان َفضائن مان
سڀاڻي مهڪ نه ايندي ايئن هوائن مان
اچين ته راهه ۾ رابيل اڄ ٽري آهي
وري سڳنڌ ايئن ٻي اچي ڪڏهن نه متان
ملين ته اڄ هي ملي وڃ سڀان هجان نه هجان
شيخ اياز
اڙي اڙي! ترس ترس، ڪنهن کي مٽائين ٿو، بي خبر، نظر ڪر،
"اياز" آ شاعر محبت، اڙي زمانا! اڙي زمانا
شيخ اياز
چوڏينھنءَ جي چانڊوڪي آھي، پرين بہ آھي پاس،
تو کي ڇا ٿيو آ منھنجا من، تو ڇو آنھ اُداس
شيخ اياز
قدم قدم ھجوم رندان، نظر نظر شراب خانا،
ڪري ويو ڪير بارشي مي، خمار آلودہ ٿيا زمانا
شيخ اياز
واڪا ڪندي ووءِ صديون تولئه سنڌڙي
جا خدا کان نہ ٿي، جا ن امڪان ۾
ڪاله کان ڳالهہ سا آه انسان ۾
رات نانگڻ بہ آ، رات جوڳڻ بہ آ،
رک جٽائون انهيءَ جون سدا ڌيان ۾
هو تہ مونکي چتا تي وٺي ٿي ويا،
مينهن برسي پيو ڪالهہ شمشان ۾
بادلو! بادلو! ڪجھ تہ برسي وڃو،
رات ترسي وڃو هن بيابان ۾
عشق تنهنجو اياز آهہ انسان سان،
هو چون ٿا تہ تون ناهين ايمان ۾
شيخ اياز
مون سان وڙهڻ
آسان نه آهي
تون امير خسروءَ جي سِتار کان وٺي
ميران ٻائيءَ جي گيت تائين،
سڀ سان وڙهي رهيو آهين
۽ ڀٽائي کي ايتري ڪاوڙ آهي،
جو ڪنهن ڏينهن
هو پنهنجي دنبوري سان
تنهنجو سِر ٽوڙي وجهندو
شيخ اياز
مون کي ماريندين،
تون ئي پوَندي کوٽِ ۾
ٻوليءَ وليون ايتريون، ڪيئن ڦلاريندين؟
جَڙون، جن کي جُڳَ ٿيا، ڪيئن جياريندين؟
مون کي سانوڻ مينهن جئن، سدا ساريندين
شيخ اياز
ڪَتين ڪَرَ موڙيا جڏهن 2
ڏات وڏي شيءِ ناهي،
پر سَچُ وڏي شيءِ آهي،
۽ جو سَچ مچائي مَچ
سو مَچ وڏي شيءِ آهي
شيخ اياز
گيت
آءُ وهاڻي ويل،
گهڙيءَ جا ميل محبت ڪنهن جي ناهي رهندي
ڪنهن جي ناهي جُوءِ
مگر خُوشبو سدائين آڻي هِير الهندي
پورو ٿيندو پنڌ
سندءِ سوڳنڌ حياتي ويندي ڪهندي ڪهندي
او، منهنجا محبوب
سندم مطلوب اُٺي جي واءُ وڃي ٿي کهندي
ڄاڻان ٿو انجام
ڀري ڏي جام چانڊوڪيءَ جئن لهندي
شيخ اياز
ڀونر ڀري آڪاس
سڀڪا مومل سڀڪو راڻو
پنهنجي پنهنجي ڪاڪ سڀن کي
لُڙڪ به سڀ کي مُرڪ به سڀ کي
سونهن پياري سُرڪ به سڀ کي
پيار به سڀ کي پُور به سڀ کي،
نينهن ڏنا ناسورَ به سڀ کي
هار به سڀ کي، جِيت به سڀ کي
مٺڙا مٺڙا مِيت به سڀ کي
سڀ کي ڳوڙها ۽ ڳاراڻو!
پنهنجي پنهنجي ڪاڪ سڀن کي
سڀڪو مومل، سڀڪو راڻو
پنهنجي پنهنجي ڪاڪ سڀن کي
شيخ اياز
ڇا تون دانشور آهين؟
ها، تنهنجي دانش ۾ وَِِِرُ ضرور آهي
شيخ اياز
هاءِ، پرين ياد آيا
رات انڌيري، واءُ ٿڌيري، اُڀ تي تارا ڇايا
هاءِ، پرين ياد آيا
جهومر وارا، پيارا پيارا، نيريءَ گَهرائيءَ ۾ تارا
مون جئن اک به نه لاتائون ٿي، پل پل جهاتيون پاتائون ٿي
آهي نينهن به ننڊ جو ويري، جاڳي مون جاڳايا
هاءِ، پرين ياد آيا
ڏيئا ٽِواٽي تي مون ٻاريا، لنگهي ويا سَوَ اُن تان ڌاريا،
آس نه لاٿي، باس به باسي، گذري وَئي پر ٻي چوماسي
جئن جئن پوءِ، تئن پياس گهڻيري، آتا هاءِ اُڃايا
هاءِ، پرين ياد آيا
پوئين پهر فضا گهوماٽي، جهُلڪي تي ٿي سَرد ڏياٽي،
ڪاريون ڪاريون هو گهرايون، وَٽَ کائيندي جئن لهرايون
دور ڦٽي تئن باک ڀليري، گرجا گهنڊ وڄايا
هاءِ، پرين ياد آيا
شيخ اياز
No comments:
Post a Comment